Members

Έχω αποφύγει πάντοτε και τη μόδα και την παράδοση αλλά όχι συνειδητά και από τη φύση μου προτιμώ να φτιάχνω πράγματα που με κάνουν να αισθάνομαι παρά αυτά που με κάνουν να σκέπτομαι. Με τραβάει η λεπτομέρια περισσότερο από το σύνολο. Έχω τιμήσει τη φύση ως τον ύψιστο καλλιτέχνη.

Η έμπνευσή μου είναι αποτέλεσμα ατέλειωτων περιπάτων στην ανατολική και δυτική ακτή των ΗΠΑ και στην Ελλάδα. Αντικρίζοντας τις δημιουργίες της φύσης, η σκέψη μένει μετέωρη και χάνεται η αίσθηση του χρόνου. Η ιστορία που με συνέπερνε πάντοτε είναι αυτή που γράφουν τα στοιχεία της φύσης όταν επιδρούν το ένα στο άλλο, δημιουργώντας συνθέσεις που είναι αιωνίως σε εξέλιξη και όμως ανά πάσα στιγμή τέλειες. Η ικανοποίηση που παίρνω δουλεύοντας τον πηλό ειναι το συναίσθημα οτι έχω μοιραστεί έστω και ένα απειροελάχιστο από τις διαδικασίες της. Αν πρέπει να απαντήσω στο τι οδηγούσε τα χέρια μου όταν εξερευνούσα θα έλεγα ότι ήθελα να ξαναβιώσω αυτό που αισθάνθηκα σε εκείνους τους περιπάτους.

Έχω χρησιμοποιήσει πορσελάνη και stoneware για τις ιδιότητές τους προσπαθώντας να αναδείξω στο κάθε ένα την εκφραστική του δυναμική, την γλώσσα του. Ψήνω τον πηλό σε ψηλές θερμοκρασίες επειδή τον κάνουν να ταξιδεύει πιο μακριά.

Ο πηλός δεν υπακούει, δεν υποκύπτει, δεν υποτάσσεται. Δεν μπορείς να τον ξεγελάσεις, μάλλον σε ξεγελάει εκείνος. Προσπαθώ να σεβαστώ τους κανόνες του, ακροβατώντας μεταξύ του παραπάνω και του λίγου, γνωρίζοντας καλά ότι πρέπει να παραβιάσω τις ισορροπίες για να τον κάνω να μιλήσει.

Αισθάνομαι απέραντη ευγνωμοσύνη όταν το καμίνι χαρίζει κάτι που αναπνέει και διψάει για φως.

ΕΛΕΝΗ ΓΑΛΙΑΤΣΑΤΟΥ

Η Ελένη Γαλιατσάτου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1974.

Σπούδασε κόσμημα στη σχολή Mokume και ολοκλήρωσε κύκλο μαθημάτων γεμμολογίας και γλυπτογραφίας, με καθηγητή τον Nick Kielty-Λαμπρινίδη.

Τα υλικά που χρησιμοποιεί για τη δημιουργία των κοσμημάτων της ποικίλουν ανάλογα με τη διάθεση της.

Μαρία Γρηγορίου

Σπούδασα στη Σχολή Βακαλό με καθηγητές τον Π. Τέτση και τον Γ. Βαλαβανίδη( 1971-74). Αργότερα στο West Surrey University College (Aγγλία), ανακαλύπτω άλλους τομείς τέχνης σε επίπεδο που δεν είχα φανταστεί και καταλήγω στην υφαντική-ταπισερί (1974-77). Εκεί γνωρίζω τον Γιάννη Παπαδόπουλο. Τελειώνω με 1st Class Honours. Πίσω στην Ελλάδα, διδάσκω ζωγραφική και εφαρμοσμένες τέχνες σε παιδιά (1979-89), κάνω σεμινάρια και διδάσκω ενήλικες στο Campus-Zηρίδη (1993-96). Μετά από πρόσκληση διδάσκω για ένα μήνα στο West Surrey University College(1980). Tο 1979 γνωρίζω την Αnn, την Κορίννα, την Εύα, τον Πατρίκ, την Donna και με τον Γιάννη, ιδρύουμε την ομάδα ΑΦΗ. Παράλληλα, δουλεύω στον αργαλειό (1978-95) έργα για εκθέσεις και έργα για συγκεκριμένους χώρους μετά από ανάθεση. Σχεδιάζω μία σειρά αντικειμένων για το ΙΚΕΑ Σουηδίας (1998). Ασχολούμαι με το χρώμα σε αρχιτεκτονικούς χώρους.. Από το 1992 ταξιδεύω στην Ινδία κάθε χρόνο, επισκέπτομαι εργαστήρια και μελετώ παλιές τεχνικές στο ύφασμα.

Έχω κάνει οκτώ ατομικές εκθέσεις, εκ των οποίων δύο στη γκαλερί ΩΡΑ του Ασαντούρ Μπαχαριάν και έχω λάβει μέρος σε πολλές ομαδικές στην Ελλάδα και το εξωτερικό με σημαντικότερες την “International Textilkunst” (Bιέννη1981), στο “Palais de Papes” (Aβινιόν, Γαλλία 1990) και στην “Οrpheus looking back” (Bracknel, Aγγλία1997).

Παρ’ ότι δεν υφαίνω πια, η σχέση δεν έχει τελειώσει. Παράδοση/εξέλιξη. Παρα-δίδω σημαίνει πριν-τώρα-μετά. Aπό την ιδέα στη κατασκευή. Απολαμβάνω τη διαδρομή σαν ένα ταξίδι. Όσο πιο ανοικτός είσαι, τόσο πιο μακριά φτάνεις.

Members

Members